In het begin van de twintigste eeuw was er weinig belangstelling voor beeldende kunst vanuit het Haarlems gemeentebestuur en de inwoners van de provinciestad. Desondanks heeft de stad een groot aantal kunstenaars en kunstnijveraars voortgebracht. Een groep kunstenaars is er geboren, maar ook kunstenaars die elders zijn geboren en later werkzaam waren in de stad, werden tot Haarlemse kunstenaars gemaakt. Kees Verwey en zijn leermeester Henri Boot bijvoorbeeld staan te boek als Haarlemse kunstenaars, maar werden geboren in respectievelijk Amsterdam en Maastricht, en kwamen pas op latere leeftijd naar de stad. In deze publicatie, verschenen bij een tentoonstelling over dit onderwerp in de zomer van 2001 in het Frans Halsmuseum te Haarlem, wordt het Haarlemse kunstleven in de eerste decennia van de twintigste eeuw beschreven. Centraal in de geschiedschrijving staan het Museum en de School voor Kunstnijverheid, die een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de moderne kunstnijverheid. Uiteengezet wordt waarom de kunstenaars naar Haarlem kwamen, waar ze elkaar ontmoetten en waar ze exposeerden.