De Sint-Lucasschool werd in 1862/1866 gesticht door de baronnen Joseph de Hemptinne en Jean-Baptist de Béthune. Zij nodigden de Broeders van de Christelijke Scholen uit om de school te leiden. De stichting paste in de beweging van de neogotiek, die beoogde bij te dragen tot de vestiging van een christelijke en corporatistische maatschappij naar het model van de middeleeuwse samenleving. Eind negentiende eeuw kwam echter de moderniteit in opkomst. In deze publicatie wordt de receptie van het modernisme in Sint-Lucas te Gent onderzocht. Aan de orde komen de externe kritiek op het Sint-Lucasonderwijs, de vernieuwingen in de kunstpedagogie daarna en de wending naar het modernisme. Een apart hoofdstuk is gewijd aan de rol van het Sint-Lucas in de naoorlogse kerkenbouw in Vlaanderen.