In de huidige kunstopvattingen neemt het voortbouwen op en het incorporeren van citaten in het eigen werk een bijzondere plaats in. Parodiëren van andermans werk ligt daar dicht tegenaan, maar verschilt daarvan niettemin. Het Nederlands auteursrecht ken tot voor kort wel een regeling van het citaatrecht, maar moest wat rechtens gold terzake van de parodie worden opgediept uit een niet altijd even heldere rechtspraak op dat punt. Inmiddels is op instigatie van Europa een daadwerkelijke parodie-exceptie in ons auteursrecht opgenomen. Maar wat binnen beeldend kunstenaars en literatoren mogelijk geoorloofd is, kan dat ook juridisch door de beugel? En hoe verhoudt het nieuwe wetsartikel zich tot de bestaande rechtsspraak? Stand van zaken. Recensie in: Boekman.19(2007)70(voorjaar.115-116).