De geschiedenis en traditie van steden en landschappen staat de laatste tijd meer in de belangstelling, ook bij de herinrichting van steden en landschappen. Dit vraagt om een mentaliteitsverandering bij architecten, stedenbouwers en landschapsontwerpers. Ook voor cultuurhistorici is een andere aanpak nodig. Drie essays, voorkomend uit oraties, zetten de productie van cultuurhistorische kennis in een ander perspectief. Erik A. de Jong schetst een beeld van de rijke Europese traditie waarin de landschapsarchitectuur genesteld is; Jan Kolen belicht het ontwikkelen van regionale identiteiten en Jos Bazelmans bepleit dat archeologen veel meer rekenschap moeten afleggen van de wijze waarop waardebepaling binnen het werkterrein plaatsvindt.