Summary: Taalvariatie is een te koesteren rijkdom, daar zijn de meesten het over eens, maar er stellen zich meteen verschillende vragen. Moeten dialecten wel de officiele status van streektaal krijgen? Zijn dialect(groep)en ook talen? Wie mag dat bepalen en op basis waarvan? En welke internationale werkinstrumenten bestaan er om de dreigende verschraling aan taaldiversiteit tegen te gaan? Dit boek analyseert de onevenwichtige manier waarop de voorbije dertien jaar in het Nederlandse taalgebied wel en niet gebruik is gemaakt van het Handvest voor streektalen en talen van minderheden (CETS 148) van de Raad van Europa. De taalpolitieke context van deze beleidstekst is met name in Belgie en Vlaanderen een hinderpaal gebleken om dit Handvest te ondertekenen