Te vaak is er in de hulpverlening aan ouders en kinderen die vastlopen door ontwikkelings- of opvoedingsproblemen alleen oog voor 'het lastige kind'. Onterecht, vinden orthopedagogen / GZ-psychologen Jacqueline Crucq-Lokhorst en Heleen Dolm-Deuzeman van Elk kind is anders. In het boek pleiten de auteurs voor pedagogische hulpverlening waarin aandacht voor de achterliggende oorzaken van het probleem van het kind en zijn ouders centraal staat. De huidige tendens om kinderen met problemen te categoriseren en te behandelen volgens evidence-based protocollen gaat voorbij aan de complexiteit van de problematiek van het kind, en is daardoor niet bevorderlijk voor de groei en ontwikkeling. Protocollair werken biedt volgens de auteurs een schijnzekerheid: het versterkt de focus op de meetbaarheid en belemmert een brede en genuanceerde blik. Vertrouwen in de groeikracht en de flexibiliteit van het kind en zijn context opent de weg voor verandering. Vaak zijn etiketten (zoals ADHD, PDD-NOS) en medicatie dan helemaal niet nodig. Elk kind is anders is een pleidooi voor een andere werkwijze in de jeugdhulpverlening. Een benadering die is gebaseerd op aandacht voor relationele, contextuele en situatiespecifieke aspecten. Volgens de auteurs staat of valt goede hulpverlening met aandacht voor de context van het kind en van de ouders, en met een vertrouwensrelatie die gebaseerd is op veiligheid en respect voor alle betrokkenen