In 1914 ontstond de St. Julianavereniging voor Hulp in het Huishouden, die in 1917 de St. Julianacongregatie zou worden. Dit boek laat op basis van diverse bronnen, waaronder brieven, interviews en foto's, zien hoe de zusters van de Heilige Juliana van Falconieri sinds 1917 in steeds wisselende omstandigheden invulling hebben gegeven aan hun ideaal van eenvoud, deskundigheid en dienstbaarheid. Decennialang gingen deze 'Juliaantjes' of 'nonnen met schorten' op pad om huishoudelijke hulp, kraamhulp of gezinszorg te verlenen aan bij voorkeur arme katholieke gezinnen. Den Haag was de eerste vestigingsplaats, maar zij vestigde zich ook in Haarlem, Maastricht, Tilburg, Hilversum, Eindhoven, Amsterdam en het moederhuis in Heiloo. De eerste Juliaantjes waren o.a. Maria Berntsen (1890-1989), algemeen overste van 1922-1966, en Mathilde Borret (1879-1931). Halverwege de twintigste eeuw kwamen er nieuwe werkvelden, zoals wijkverpleging op het consultatiebureau, bejaardenzorg en het verlenen van ontwikkelingshulp in Brazilië.