"Particles of Dust spans six years of work beginning in 2011, the year before Ammerlaan graduated from the Painting department of The Royal College of Art in London. The publication has been presented on the occasion of the exhibition Particles of Dust at Upstream Gallery in Amsterdam in 2017, Ammerlaan’s third solo exhibition with the gallery. In an earlier essay The Alchemy of a Perennial Threshold from 2013, Snejana Krasteva, writer and curator for Garage Museum of Contemporary Art in Moscow, wrote: "In recent years Frank Ammerlaan has diversified his practice to include sculpture, photography and video. Painting remains central to his investigations, but in a curious way - simultaneously in the foreground and relegated to the fringes. His explorations into different media open on to each other like chapters in a book, and only occasionally does a painting need to be a painting. This kinship that exists between all his works produces self-reliant images that emerge at the borderlines between media, materials and processes. Ammerlaan seems to care little about provoking powerful emotional effects in his paintings. Instead, the focus is on the barely perceptible events experienced at the margins of the psyche or at the threshold of an everyday occurrence. This move away from a position of centrality to more peripheral tensions transpires as a key concern for the artist and is also obliquely reflected in his process of composition". Deze monografie beslaat zes jaar werk vanaf 2011, het jaar voordat Ammerlaan afstudeerde van de afdeling Schilderen aan The Royal College of Art in Londen. Deze publicatie wordt gepresenteerd in samenhang met de tentoonstelling Particles of Dust bij Upstream Gallery in Amsterdam in 2017, de derde solo tentoonstelling van Ammerlaan met de galerie. In een eerder essay, The Alchemy of a Perennial Threshold uit 2013, schreef Snejana Krasteva, Schrijver en curator van het Garage Museum voor Hedendaagse Kunst in Moskou: "In de afgelopen jaren heeft Ammerlaan zijn praktijk verbreed met sculptuur, fotografie en video. Op een eigenzinnige manier staat schilderen centraal in zijn onderzoek, waar het zowel op de voorgrond als aan de periferie aanwezij is. Zijn zoektochten naar deze verschillende media volgen elkaar op als hoofdstukkenuit een boek.Een schilderij hoeft niet altijd een schilderij te zijn. Uit de verbintenis tussen zijn werken onstaan zelfstandige beelden die opdoemen aan de grenzen van media, materialen, en processen. Ammerlaan lijkt weining te geven om het opwekken van sterke emotionele reacties met zijn schilderijen. Veeleer ligt de focus op gebeurtenissen die zich nauwelijks opgemerkt in de marges van de psyche afspelen, of in de aanzet van alledaagse voorvallen. Belangrijk thema voor Ammerlaan is het verplaatsen van de aandacht van een centrale positie naar de spanningen die plaatsnemen in grensgebieden, wat ook weerspiegeld wordt in zijn composities"."